معاونت فرهنگی مدرسه علمیه کوثر

صدایت میکنم آقا

همین جایم خودم تنها؛

از این پایین به آن بالا،

صدایم میرسد آقا؟؟؟

بسی دیر است برای پر زدن اما امیدم را نگیر آقا..

از این سقف گناهانم دعا بالا نمی آید…

دعا آنجا نمی آید… دعایم را ببر بالا

شفاعت کن مرا آقا… شما را میدهم سوگند…

به حق مادرت زهرا نگاهت را نگیر از من

بگذار تا در میان ستاره های شب و تنهایی شب با تو سخنی داشته باشم. بگذار که از درد جداییت که از غیبتت همه تکیه گاه مظلومان از بین رفته بنالم. پیش از تو آب معنای دریا شدن نداشت. ولی میدانم که با حضورت میان مردمهر قطره آب معنای یک دریا میدهد و حتی گیاهانی که با نبودنت اجازه زیبا شدن نداشتند ولی با تو گلستان می شوند؛ اما افسوس که بوی غیبتت به مشام تنهایی ام می رسد.

ای آقای من!

شنیده ام که با نماز خواندن شماست که خورشید جان میگیرد و با هر نفس شماست که روشنتر میشود! آخر از حریم کدامین بهاری که عاشقانت با شنیدن نامت به قامت سبزی بلند می ایستند و قلبهایشان را به سوی شما روانه میسازند؛من مدانم دل شما مانند دریا پاک است.پس چرا ای سرور امت،ظهورت را تجلی نمیکنی؟

طوفان های دریا برای شما حباب است؛پس چرا ما را در این سرزمین آفتاب؛چشم انتظار گذاشته ای؟!روییدن خورشی از خاک،معنای وجود تو را میدهد و بهار را در نام تو میجویم.
عزیز دلم! چه شبها و چه روزها که نام تو را بر زبان جاری می سازم و به یادت همیشه دلم آهنگ انتظار را مینوازد و با پای برهنه در جاده های انتظار قدم برمیدارم.
گلدسته های مسجد جمکران در خیابان رسیدن نام زیبایت به گوششان در اوج آسمان دعا میخوانند و گنبد جمکران در زیر آسمان غم آلود دلهای عاشقان چشم انتظار؛کبوتر تو می باشد! عاشقانی که به مسجد جمکران می آیند،سر بر دیوار جمکران می گذارند و با چشمانی اشکبار تو را یاد میکنند و با دل سوخته شان شما را صدا میزنند.خوب میدانم که نیاز به این حرفهای غمگین نیست، چرا که شما در چشمهایتان روشنایی است که اینها را میبیند.ای منتهای مهربانی! هر روز جمعه عاشقان منتظر آمدنت هستند ثانیه ها را به خاطر دیدن شما میشمارند؛چرا که همه ی هفته به امید جمعه میمانند و هنگامی که جمعه فرا میرسد زمین و زمان بوی شما را میدهد؛اما غروب جمعه دلم میگیرد؛چرا که روزی که وعده داده ای که خواهم آمد بدون تو سپری میشود!
ای محبوب دلها!

تمام هستی ام را خاک قدمت میکنم تا شاید نظری به جاده ی دلم بیندازی چرا که تو آفتاب یقینی،که امی فرداها هستی؛ تو بهار رویایی که مانند طراوت گل سرخ می مانی و نرم و سبز و لطیفی. تو معنای کلمات آسمانی هستی که دستهایش برای آمدنت به زمین دعا میکند.
ای تجسم مهربانی!
غیرت آفتاب و جلوه ی زیبایی ماه تو را توصیف میکنند و نفس آب تو را معنا میکند و نبض خورشید تو را وصف میکند. خوب میدانم که تو می آیی؛ آری تو می آیی همانطور که وعده کرده ای و آنگاه است که انتظار را از لغت نامه ها پاک خواهیم کرد.
پس ای تمام زیبایی!
بیا تا برای همیشه فریادرس عاشقان موعود باشی…