.: درد دلـــهای حضرت امیر (ع) 23 :.
«هرگونه نشر و کپی برداری از مطالب بدون ذکر منبع و آدرس وبلاگ شرعاً جایز نمی باشد.»
درد دل های حضرت امیرعلیه السلام
بخشی ازترجمه خطبه۱۲۱:
(پس ازپذیرش حکمیت درصفین، یکی ازیاران گفت:ماراازحکمیت نهی فرمودی؛سپس پذیرفتی، وداورتعیین کردی مانمیدانیم کدامیک ازاین دوکاردرست است
امام.ع.دست برروی دست کوبید،وباتاسف فرمود:
این سزای کسی است،که بیعت باامام خودراترک گوید،وپیمان بشکند.بخداسوگند،هنگامی که شمارابه جنگ بامعاویه فراخواندم، خوشایندتان نبودولی خداوندخیرشمارادرآن قرارداده بود.
اگرمقاومت می کردید،شماراراهنمائی میکردم،واگربه انحراف می رفتید،شمارابه راه راست برمی گرداندم،اگرسربازمی زدید،دوباره شمارابرای مبارزه آماده می کردم، درآن صورت وضعیتی مطمئن داشتیم.
قسمت بسیاردردناک این خطبه
امادریغ باکدام نیروبجنگم
وبه چه کسی اطمینان کنم
شگفتا‼ ؛می خواهم به وسیله شمابیماری هارادرمانکنم، ولی شمادرد بی درمانمن شده اید،
کسی رامی مانم که خاردرپایش رفته وباخاردیگری می خواهدآن رابیرون کشد،
درحالی که می داندخار در تَن اوبیشترشکندوبرجای مانَد‼
خدایا طبیب این دردمرگباربه جان آمده؛ وآب رسان این شوره زارناتوان شده است!❗
«ادامه دارد»